Ortodonta - Jacek

Pierwsza nasza wizyta u ortodonty była ponad dwa lata temu.

Po codziennym obserwowaniu Jacka zębów , tata postanowił coś z tym zrobić , a czemu akurat tata, hmmm bo mama się poddała :-)

wstyd się przyznać , ale przerażało mnie zachowanie Jacka u lekarza , dlatego poddałam się przed startem. 

Na szczęście tata się zawziął i zaprowadził Jacka do specjalisty.

Jacuś otrzymał aparat na górne i dolne zęby.

Miał go mieć założony zawsze na noc i godzinę w ciągu dnia.

Niestety przez dzień było nam ciężko zmusić go do noszenia , ponieważ miał tysiące tematów z nami do omówienia, a w aparacie było to niemożliwe.

Także aparat  był ubierany, ale tylko w nocy. 

Od tamtego czasu minimum co dwa miesiące moi faceci chodzili i kontrolowali  prostownicę na  szczękę.

Dwa razy poszła do kontroli z synusiem mama.

Jacek był już tak przeszkolony przez tatę i lekarza jak się zachować na specjalistycznym fotelu ortodonty, że jak byliśmy razem, był luzik, i zero stresu ( co rzadko się zdarza)

Pan doktor nie potrafił wtedy nachwalić się taty, mówił że to fantastyczne mieć takiego męża, który tak bardzo pomaga mamie w wychowaniu i leczeniu dzieci.

Było to miłe, ale ja to doskonale wiem....

Tato jesteś super !

Wracając do zębów , chłopaki poszli wczoraj naprawić drucik w aparacie, który zerwał się Jackowi podczas mycia , Pan ortodonta po obejrzeniu odlewu ząbków mojego Jacusia i dzisiejszego przeglądu szczęki stwierdził że jest bardzo zadowolony z osiągnięcia i można to nazwać sukcesem Jacka.

Pan ortodonta nigdy wcześniej w swojej wieloletniej pracy ( a to starszy facet )nie spotkał się , aby niepełnosprawne dziecko doprowadziło ząbki do tak dobrego stanu , w jakim są teraz zęby Jacka.

Poniżej przedstawiamy zęby przed i po  prostowaniu ;-)

odlew z 2010 roku

                                                        Jacula dziś