Cierpliwość

Po dzisiejszej akcji w naszym domu, zauważyłam że moja cierpliwość jest lekko naruszona ;-)
Jacek ostatnio bardzo źle się zachowuje, nie wiem czym jest to spowodowane , ale wszystko jest na opak,  i na NIE !!!.

przykład:

1.   Pytam:
      Jacuś idziemy na spacer z Hugo- on nie!!!
      Po 5 minutach dzwoni  ,że jednak chce iść.

2.   Idziesz z nami na lody  - Jacek krzyczy NIE !!!
     a po chwili wrzeszczy że chce, iść z nami.

3.   Po zajęciach wpada do domurzuca plecak i w sekundzie wychodzi na dwór,nie informując mnie o tym,
co wcześniej się nie zdarzało.
Zawsze pytał czy może wyjść.

To tylko trzy wymienione  przykłady , ale mam tego mnóstwo.
Co się dzieję?

Szlak mnie trafia i zauważyłam że ostatnio zaczynam krzyczeć , bo normalna rozmowa do niego nie dociera w ogóle!!!
Dopiero jak powiem głośno ( delikatnie to ujęłam) Jacek staje i mnie słucha,
Czy tak wygląda dojrzewanie dziecka autystycznego ?
Poświęcam im cały swój wolny czas, wszystko staramy się robić razem, Jacek jest na tyle samodzielny, że gdy chce od rodziców odpocząć może iść sam na dwór.
Zostanie sam w domu, kiedy nie ma na coś ochoty.
Traktuję go już jak dorosłego , bo w przeciwnym razie dopiero miałabym z nim " Meksyk"
Gdy próbuję go przytulić też twierdzi że nie jest dzidziusiem, choć czasem sam zawoła mamę na przytulasa, ale coraz rzadziej. :-(
Co się ze mną dzieję ?
Może czas wysłać braci na wakacje i niech wszyscy od siebie odpoczną ?
Bo faktycznie może to prawda że " co za dużo to nie zdrowo" ;-)

Gdy mały misiu wchodził do lasu. To zwykle robił dużo hałasu.
Biegał i psocił, dokuczał mrówkom. Aż mądra sowa wzięła go na słówko:
Przestań ! Powiada rozrabiać wkoło , a wtedy wszystkim będzie wesoło.

(a koniec tego wiersza mam nadzieję że będzie taki)

Posłuchał sowy niedźwiadek mały. Urósł i zmężniał i jest wspaniały