czwartek, 21 lutego 2013

Historia Jacka ( w dużym skrócie)

Jacuś urodził się 03.02.2001r.w Tychach, był ślicznym ważącym 3,720kg maleństwem. Przez pierwszy rok życia rozwijał się prawidłowo , mając 14 miesięcy Jacuś zaczął stawiać pierwsze kroki, stał się bardzo energiczny można powiedzieć że za bardzo :-), Jacek nic nie mówił potrafił tylko bardzo głośno krzyczeć co nas zaniepokoiło ponieważ z tygodnia na tydzień dawał nam już ostro " popalić" - potrafił położyć się na środku ulicy ściągnąć spodnie i krzyczeć z całych sił, ja słyszałam tylko z boku jak to źle wychowane dziecko. Wtedy zdałam sobie sprawę że coś jest nie tak ( pierwsza myśl " to pewnie moja wina"). Postanowiłam coś z tym zrobić poszłam do specjalisty pierwszy psycholog, potem logopeda, pedagog, neurolog i od razu na oddział do Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach, było już wiadomo " coś jest nie tak. Na końcu genetyk - pamiętam jak odebrałam wyniki nie mogłam uwierzyć że są złe i że Jacuś nigdy nie będzie w pełni sprawny umysłowo, w tamtej chwili świat mi się zawalił. Po paru dniach " zakasałam" rękawy i zaczęłam działać pojechaliśmy do Mikołowa- Ośrodek Wczesnej Interwencji i Jacuś zaczął rehabilitacje, które trwają do dzisiaj, tylko zmieniliśmy ośrodek z Mikołowa na Tychy. Jacek ma dziś 12 lat jest super przystojniakiem którego kocham nad życie, ma teraz okres buntu , z którym to nie jest łatwo walczyć, ale miłość potrafi działać cuda. :-*

9 komentarzy:

  1. Pani Moniko był i jest slocznym chłopcem. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jasne że tak. Tylko teraz to już taki "facecik" a nie bobasek :-)
      Pozdrawiam

      Usuń
  2. Moniko, trzymamy kciuki i jesteśmy z Wami:*

    OdpowiedzUsuń
  3. Super dziewczyny!!! Dziękuję Wam bardzo :-*

    OdpowiedzUsuń
  4. Monia jesteś WIELKA.podziwiam Cię. Tyle w Tobie siły.

    OdpowiedzUsuń
  5. czekamy na dalsze wpisy i trzymamy kciuki z całych sił

    OdpowiedzUsuń
  6. Monia zawsze podziwiałam Cię za upartą walkę od samego początku,miłość i cierpliwość ,choć na pewno czasami nie było łatwo.Natomiast chłopcy są tak wspaniali i kochani a co najważniejsze uczucia potrafią okazywać szczerze (co nie jednej osobie tego brakuję )....POWODZENIA DLA WAS ....Buziaki dla chłopaków ...Niech "MOC" będzie z WAMI !!

    OdpowiedzUsuń
  7. Monia...po prostu sie poplakalam...

    OdpowiedzUsuń
  8. imiennik mojego synka :D

    OdpowiedzUsuń