Komunia Kacperka

Może zacznę od początku, czyli od Pierwszej Spowiedzi Kacpra.
Spowiedź odbyła się dzień przed Komunią tzn. w czwartek.
Droga do kościoła odbyła się w miarę spokojnie, natomiast w Kościele Kacper już nic nie chciał.
Nie chciał wejść do kościoła, nie chciał przywitać się z siostrą , i również nie chciał iść do spowiedzi, po paru minutach stresu , i tłumaczenia dziecku( z wściekłością w oczach ) że musi iść się wyspowiadać poszedł, uffff. kamień spadł z serca.
Natomiast akcja w Kościele uświadomiła mi że w piątek wcale nie musi pójść łatwo.
Wstaliśmy raniutko cali podekscytowani i nie ukrywam okropnie zestresowani.
Tłumaczyliśmy Kacprowi że dziś Wielki Dzień , że jest już dużym chłopcem i dostanie Pana Jezusa do swojego serduszka, Kacper patrzył , i udawał że słucha :-)
Zaczęliśmy się ubierać i zaczęły się " schody" , ponieważ Niunio stwierdził, że nie chce ubrać białego ubranka.
Ubrałam się ja oczywiście na biało , i tata ( biała koszula) , gdy Kacper zobaczył nasze ubranie , postanowił włożyć swoje.

Cała nasza rodzinka :-)

Dotarliśmy pod Kościół ,mały  Komunista zaczął pozować z wszystkimi gośćmi do zdjęć , nerwy trochę opadły.
Do Kościoła wprowadził nas Ksiądz , w sumie było siedmioro dzieci , usiedliśmy w ławce, i pilnowaliśmy żeby Kacper nie zasnął, były chwile że głowa mu opadała, i musieliśmy szybko interweniować , ogólnie udało się i nie zasnął, ani na minutę.
Przyszła kolej na zaniesienie Darów do ołtarza, Kacper był tak zaspany, że łzawiły mu oczka, i co chwilkę puszczał koszyczek , bo przecierał ręką oczy, a tylko  jedną trzymał kwiaty, i tu też mama z tatą musieli co chwilkę przytrzymywać dar Kacperka.
Doszliśmy do ołtarza, beż żadnych niespodzianek , wszystko poszło gładziutko :-) nic nam nie spadło, nikt się nie potknął ha ha.
Tata przeczytał swoje czytanie, również bez zająknięcia :-)
Teraz już oczekiwaliśmy na Komunię.
No i przyszedł nasz czas, podeszliśmy do księdza, serce waliło mi jak młot, uklęknęliśmy , ksiądz podszedł , i Kacperek przyjął Komunie Świętą , jedną rączkę położył na buzi, aby mu nie wypadła, tak też wróciliśmy do naszej ławki , Niunio z ręką na ustach.
Gdy tylko Kacper przyjął Komunię całe ciśnienie ze mnie zeszło , widziałam również jak ksiądz uśmiechnął się do mnie , bo też chyba trochę obawiał się reakcji Niunia , gdy dał mi Komunię nie potrafiłam powiedzieć już Amen , głos mi zadrżał , a oczy zalały się łzami.
 Czułam za plecami  , oddech  siostry, która przygotowywała mi syna do tego dnia , choć była ode mnie daleko ( na chórze) grała na fortepianie, i śpiewała czułam jak na nas patrzy.
Przez chwilę siedziałam w ławce , a łzy leciały mi po twarzy , Kacperek na mnie spoglądał, i był taki grzeczny , zakrył swoją twarz rączkami i przez chwilę tak klęczał  , wyglądając jak Aniołek.

Bracia Petelczyc z wujkiem Adamem 

Na koniec dostał piękne Pismo Święte, które już odebrał sam , mama nie była mu do tego potrzebna, zrobiliśmy sobie grupowe zdjęcie i  wyszliśmy z Kościoła.
Pomyślałam wtedy
.... Boże jak cudownie że to się tak skończyło.....

Reasumując wszystko pięknie się udało, teraz cała ekipa Petelczyców , będzie mogła wspólnie podchodzić do Komunii.

Dziękujemy wszystkim, którzy bardzo nas wspierali i tym wszystkim którzy przybyli do Kościoła na tą uroczystość. Jedyna co nie wypaliło w tym dniu to na szczęście była tylko pogoda !!!

Bracia Petelczyc

Jak tylko dostaniemy zdjęcia Kacperka z przyjęcia Komunii , to zaraz Wam pokażemy :-)